Komentarz do artykułu opublikowanego poniżej. Komentarz samej autorki wpisu; 

Komentarz 1

Patykiem Po Wóodzie (niepotrzebne skreślić)

Trzynasty Krok Wspólnoty Anonimowych Alkoholików

Czytając ten tytuł wielu z was zapewne zapała oburzeniem „ jak to przecież w AA jest tylko 12 kroków” .Teoretycznie tak ale jak to w życiu bywa do scenariusza dopisano parę scen.Jak brzmi ten 13 krok.

Dwunasty to:Przebudzeni duchowo w rezultacie tych kroków staraliśmy się nieść posłanie innym alkoholikom i stosować te zasady we wszystkich naszych poczynaniach. A trzynasty to Pobudzeni emocjonalnie i seksualnie staraliśmy się wykorzystywać wszystkie nadarzające się okazje,kierując nasze myśli i czyny w stronę wykorzystywania seksualnego i emocjonalnego oraz innych wykorzystywań-powodujących w nas spadek nadmiernego napięcia i przynoszących pozorną ulgę naszym chorym umysłom.A wszystko to dzieje się (i to coraz częściej )wewnątrz wspólnoty.Chorzy ludzie krzywdą chorych ludzi i to jest straszne.Tak jakbyśmy mało wycierpieli.Ktoś mieniący się „przyjacielem” funduje nam to piekło. Powiecie że to jakieś przekłamanie przesada bo mało kto mówi o podobnych zdarzeniach.A pytanie jest następujące dlaczego nie mówi?

Nie mówi bo się wstydzi, bo boi się że mu nie uwierzą , wyśmieją. Jak to we Wspólnocie takie rzeczy Ci wspaniali „trzeźwi” nie to niemożliwe.Oj możliwe możliwe i sprawy mają się tak że to funkcjonuje w obydwie strony mężczyźni wykorzystują kobiety (częściej) ale i kobiety wykorzystują mężczyzn(stosunkowo rzadziej).Bywa też że do takich sytuacji dochodzi w relacjach osób o odmiennej orientacji seksualnej ( kolejny temat tabu we wspólnocie AA „odmienność” ) .Jeśli jest prawdą to o czym napisałem powyżej to jak to się ma do zasad i sugestii zawartych w programie AA -krokach tradycjach a przecież w swoich założeniach jest to program rozwoju duchowego.tylko że ten program działa jeśli i my działamy wtedy jeśli spełnimy już na początku drogi parę warunków 1) bezwględna kapitulacja 2) bezwzględna uczciwość 3) Determinacja podobna ludziom umierającym.

Rzetelna praca nad ciałem umysłem i duszą.Dobrym pomysłem jest by program przejść ze sponsorem(przewodnikiem) .Ważna jest też pomoc (wsparcie) terapeutyczne chociażby w celu poznania istoty naszej choroby.Nie bez kozery o tym napisałem .Moja partnerka mawia : jeśli byłeś złodziejem -przestałeś pić i dalej kradniesz to najpierw jesteś złodziejem a później alkoholikiem, jeśli byłeś dziwkarzem i nadal to robisz po przestaniu picia po pierwsze jesteś dziwkarzem , jeśli stosujesz przemoc , fizyczną emocjonalną materialną to po pierwsze jesteś sprawcą przemocy. I tak to w przestrzeni wspólnotowej spotykają się ci po pierwsze tacy i owacy (nieodbudowani moralnie często podpierającysię alibi no przecież jestem chory sic) z potencjalnymi ofiarami które nieświadome zagrożenia stają się łatwym łupem tychże .Pokiereszowane ,często z miernym poczuciem własnej wartości ,spragnione ciepła czułości bliskości czy w końcu miłości biorą za dobrą monetę zainteresowanie nimi tych osób ze wspólnoty (np. propozycje sponsorowania).A przecież często tacy właśnie jesteśmy na początku drogi.

I często te osoby po raz kolejny skrzywdzone czują się oszukane odchodzą ze wspólnoty zapijają itp. itd . Więc jak zaradzić temu złu które coraz częściej pojawia się na mityngach. Myślę że niezłym pomysłem jest by starać się wierzyć słowom ale ufać czynom. Przykład gdy na mityngu ma gebę pełną frazesów a po łapie cię za kolano szepcząc na uch o niecne propozycje o np. niezobowiązującym seksie.Czy należy zaufać takiej osobie?

Jak się mają jego słowa do jego czynu? I jeśli poczujemy jakiś fałsz zakłamanie mówmy o tym głośno ufając że zostaniemy zrozumiani i otrzymamy opiekę i pomoc -wsparcie od alkoholików.Jasnym też jest

że sprawcy przemocy to też ludzie chorzy ale to nie jest usprawiedliwienie ich zachowań i nie powinno to ich chronić od ponoszenia odpowiedzialności za ich czyny.Więc chrońmy naszych współbraci zwłaszcza tych młodych, bezbronnych na początku drogi

Chciałbym jednak zaznaczyć że jest także druga -jasna strona mocy

i na szczęście większość AA zakotwiczyła w tej przystani.

Dzieją się tu prawdziwe cuda .Wracają dobre relacje z rodziną przyjaciółmi,kolegami w pracy . Tu jest miejsce na prawdziwe przyjaźnie ,miłości tu stajemy się zgodnie z obietnicami lepszymi ,poznajemy nowe życie i nową wolność tu znajdujemy szczęście.Moim zdaniem prawdziwa przyjaźń opiera się na prawdzie więc nie wahajmy się mówić głośno o sprawach trudnych ,bolesnych

uczmy się nazywać rzeczy po imieniu.I tak na koniec ludzką rzeczą jest grzeszyć ale diabelską trwać w grzechu i nigdy nie jest za późno

by zacząć od nowa .I naprawdę mówmy głośno i wyraźnie o rzeczach trudnych.

Z żarliwą miłością do Mateńki Wspólnoty

Adzi AA

Komentarz 2

Nie jestem zwolenniczką tego typu blogów, bo uważam, że przynoszą Wspólnocie więcej problemów niż pożytku. Nie bawią mnie czyjeś wynurzenia rodem z nad flaszki, tylko tym razem bez flaszki. Jednak ten temat jest mi szczególnie bliski, ponieważ doświadczyłam tego na własnej skórze. Próbowałam również poruszyć, przynajmniej delikatnie te sprawy na mitingu. Nie spotkało się to jednak z odzewem. Nawiązałam do tego na swojej spikerce, ale tu także trafiłam na beton. Wspólnota nie jest gotowa na takie rewelacje, tym bardziej, że większość uczestników AA to mężczyźni i śmiem twierdzić, iż nie jednego z nich dotyka problem uzależnienia od seksu i chorej miłości. Jak wiadomo jednak, dopóki się o czymś nie mówi głośno, dopóty problemu nie ma. A wieloletnie zamiatanie wszystkiego pod dywan jest nam wszystkim doskonale znane z własnego pijackiego życia i nietrudno wrócić do takiego sposobu postępowania.