„(…) wszyscy uzyskujemy takie same efekty, proporcjonalne do naszego zaangażowania, entuzjazmu i wytrwałości w trzymaniu się naszych zasad (…) „

” Naszych Dwanaście Kroków – kiedy odcedzić ich istotę – sprowadza się do słów: „miłość” i „służba”. Tak więc nigdy nie traćmy z oczu tych dwóch pojęć”. Pilnie strzeżmy również tego omylnego organu, jakim jest język – i jeśli już musimy go użyć, posługujmy się nim z życzliwością, rozwagą i tolerancją. I jeszcze jedno: żadnego z nas nie byłoby tu dzisiaj, gdyby wcześniej ktoś nie poświęcił swego czasu, aby nam to i owo wyjaśnić, aby poklepać nas przyjaźnie po plecach, aby wyświadczyć nam wiele małych uprzejmości i uczynić dla nas coś mądrego. Uważajmy więc, by nigdy nie popaść w takie zadowolenie z siebie, które sprawiłoby, że nie chcielibyśmy okazać – nawet nie próbowalibyśmy okazać – naszym bardziej od nas nieszczęsnym towarzyszom takiej samej pomocy, jaką nam kiedyś okazano ze zbawiennym skutkiem (…)”.

„Dr. Bob i Dobrzy Weterani”, str. 359