Konferencja uznaje, że statut i regulamin Zarządu Służb Ogólnych są instrumentami prawnymi, które przyznają Powiernikom pełne prawa do zarządzania wszystkimi sprawami służb światowych Anonimowych Alkoholików i prowadzenia ich. Uznaje się ponadto, że sam statut Konferencji nie jest dokumentem prawnym: opiera się on na sile tradycji, a jego skuteczność zależy od środków AA.

Koncepcja 1 oddała całą władzę nad Wspólnotą grupom. Grupa jest najważniejsza i znajduje się na samej górze odwróconego trójkąta. W Koncepcji 2 grupy przekazują władzę w ręce Konferencji Służb Krajowych.

Jednak, aby skutecznie dbać o sprawy całej Wspólnoty nie można spotykać się tylko raz w roku(KSK), a częściej i być dostępnym na co dzień. Dlatego Koncepcja 6 ceduje władzę Konferencji Służb Krajowych na Radę Powierników. Rad spotyka się 4 razy w roku, a powiernicy są dostępni przez cały czas.

Aby Powiernicy skutecznie mogli kierować Wspólnotą i dbać o jej interesy i rozwój muszą się opierać na prawie. W Polsce dokumentami prawnymi są dokumenty Fundacji BSK. I na nich opierają się Powiernicy Krajowi. I o tym jest Koncepcja 7. Wskazuje ona również na drugi, nie mniej ważny aspekt władzy Powierników. Na finanse Wspólnoty. Bez nich nie może być mowy o działaniu Wspólnoty.

W Polsce są 2 źródła finansowania Wspólnoty: dobrowolne datki oraz dochody ze sprzedaży literatury. Z datków pochodzi 30% finansów, a z literatury 70%.

Przy Koncepcji 7 należy zwrócić uwagę na to, że wskazuje ona, iż Karta Konferencji nie jest dokumentem prawnym, a więc nie można się na nim opierać w świetle obowiązującego prawa.

Do kogo należy więc ostateczny głos, czy do Konferencji Służb Krajowych, czy do Rady Powierników?

Przyjrzyjmy się tej sytuacji. Rada Powierników ma władzę nad funduszami Wspólnoty. Jednak i Konferencja ma wpływ na grupy i dysponuje środkami finansowymi. I co z tego wynika? Jednak to Konferencja może wydawać polecenia Powiernikom i pilnować ich wykonania.

Ta nadrzędność Konferencji pochodzi od znacznej większości wybranych delegatów grup. Konferencja może nawet (skrajny przypadek) odebrać środki finansowe pochodzących z dobrowolnych składek grup. Tak więc, Konferencja Służb ma takie uprawnienia, jakie mogą być jej kiedykolwiek potrzebne.

A co z Powiernikami? Otóż Oni mają obszerną władzę prawną i mają też pełne prawo do korzystania z własnego doświadczenia i osądu. To Powiernicy powinni przewodzić służbom i opiekować się funduszami. To Powiernicy powinni być strażnikami finansów i oczekiwań alkoholików. Karta Konferencji przyznaje ostateczną i całkowitą władzę, ale przyznaje też swobodę w działalności Radzie Powierników.

Jak więc widać wszystko opiera się na delikatnej i subtelnej równowadze.

Czego uczy Koncepcja 7 ? Uczy wzajemnego szacunku i zaufania. Cały widz polega na tym, aby odnosić się do siebie wzajemnie (Konferencja – Powiernicy) z szacunkiem i współpracować z sobą, a nie Udowadniać, kto jest ważniejszy. Trzeba działać dla dobra, a nie na szkodę Wspólnoty. Myślę więc, że dopóki decyzje Konferencji będą miały przyjazny charakter w stosunku do Rady Powierników, a z kolei Rada Powierników będzie uznawała ostateczną władzę Konferencji, dopóty wszystko będzie układało się po myśli Wspólnoty, dla której oba organy będą działały.

Ideę Koncepcji VII można przenieść na grunt poza Wspólnotowy, rodzinny. Rodziną powinna kierować „narada rodzinna”, czyli wspólne ustalenia członków rodziny. Natomiast członkowie rodziny powinny współdziałać ze sobą, dla wspólnego dobra, a nie udowadniać sobie, „czyje jest na wierzchu”.