We wszystkich swoich poczynaniach Konferencja Służby Krajowej AA w Polsce ma się kierować duchem Tradycji AA, dbając o to, by sama nigdy nie stała się ośrodkiem niebezpiecznego bogactwa lub władzy. Podstawową zasadą finansową ma być zapewnienie wystarczających funduszy operacyjnych i rozsądnej rezerwy budżetowej. Żaden z członków Konferencji nie może mieć nieuzasadnionej władzy nad innymi. Wszystkie ważne decyzje powinny być podejmowane w drodze dyskusji i głosowania i – jeśli to tylko możliwe – jednomyślnie. Działania Konferencji nigdy nie mogą powodować pociągnięcia jej członków do odpowiedzialności karnej lub wywołania publicznej polemiki. Konferencja nigdy nie będzie rządziła i – tak jak Wspólnota, której służy – na zawsze pozostanie demokratyczna w duchu i działaniu.
Ogólne Gwarancje Konferencji: we wszystkich sytuacjach Konferencja powinna postępować zgodnie z duchem tradycji AA, dbając o to, aby sama nigdy nie stała się ośrodkiem niebezpiecznego bogactwa lub władzy. Jej podstawową zasadą finansową winno być zapewnienie wystarczających funduszy operacyjnych i odpowiednich rezerw. Żaden z Członków Konferencji nie powinien mieć nieuzasadnionej władzy nad innymi, a wszystkie ważne decyzje mają być podejmowane w drodze dyskusji i głosowania i – jeśli to tylko możliwe – w sposób zasadniczo jednomyślny. Działania Konferencji nie mogą spowodować pociągnięcia jej członków do odpowiedzialności karnej lub wywołania publicznej polemiki. Mimo że Konferencja występuje w imieniu Wspólnoty Anonimowych Alkoholików, nigdy nie będzie nią rządziła i – tak jak Wspólnota, której służy – na zawsze pozostanie demokratyczna w myśleniu i działaniu.
Koncepcja XII jest jedyną spośród Koncepcji, której nie może zmienić Konferencja Służb Krajowych. Bill we wstępie do tej Koncepcji napisał [tłumaczenie nieautoryzowane]: „Zmiana lub odwołanie którejkolwiek istotnej Gwarancji wymagałyby pisemnej zgody trzech czwartych wszystkich zarejestrowanych grup AA, które faktycznie głosowałyby nad takimi propozycjami, a 68 na szczegółowe rozważenie tej kwestii miałyby sześć miesięcy.”
Tak więc, zmiana Koncepcji XII jest możliwa, ale tylko w teorii, bo już sama chęć zmian wywołałoby tak daleko idące dyskusje, że Wspólnota mogła by nie dotrwać w całości do głosowania.
Dlaczego więc ta Koncepcja jest taka ważna dla Wspólnoty? Otóż zawiera coś, co jest gwarantem trwania i rozwijania się Wspólnoty. Tym czymś są gwarancje, czyli demokratyczne zasady, jakimi powinni się kierować wszyscy AA, a zwłaszcza pełniący służby i to na każdym poziomie. Gwarancji jest sześć.
Dalej Bill pisze: „Jest jasne, że wszystkie te Gwarancje mają wielką i nieustającą wagę dla ogólnej sytuacji ruchu AA. Dlatego właśnie uważamy, że powinniśmy zezwolić na ich zmianę tylko wobec niezbitych dowodów, że zawierają błędy, i tylko za powszechną zgodą samych grup AA. Nadaliśmy im zatem takie samo znaczenie, jakie ma Dwanaście Tradycji AA, ponieważ czujemy, że Gwarancje są równie istotne dla służb światowych AA, co Tradycje dla całego ruchu. Gwarancje koncepcji 12 to szereg poważnych zobowiązań, które zapewniają, że sama Konferencja będzie przestrzegać Dwunastu Tradycji AA……..”;
„Gwarancje wskazują cechy rozwagi i duchowości, którymi nasza Konferencja Służb Ogólnych zawsze powinna się charakteryzować……” „Istnieją pewne znaczące aspekty tych Gwarancji, które należy rozważyć. Zauważmy na przykład, że wszystkie one stają w obronie rozwagi – rozwagi w relacjach personalnych, rozwagi w kwestiach finansowych i rozwagi w stosunkach z otaczającym nas światem. …”
„Gwarancje artykułu 12 wyrażają mądrość myślenia z wyprzedzeniem o przyszłości na podstawie doświadczeń z przeszłości. Są naszym zabezpieczeniem przed niepotrzebnymi błędami i bardzo naturalną ludzką pokusą dążenia do bogactwa, prestiżu, władzy i podobnych.”
Omawiając więc Koncepcję XII, należy się z uwagą pochylić nad gwarancjami. Omówmy więc pokrótce każdą z 6-ciu gwarancji:
Gwarancja pierwsza: „Konferencja nigdy nie stanie się ośrodkiem niebezpiecznego bogactwa lub władzy„.
Gwarancja ta jest zabezpieczeniem przed tym, że żaden poziom służb, a więc konferencja, region, intergrupa i grupa AA) nigdy nie powinien stać się ośrodkiem niebezpiecznego bogactwa czy władzy. Dlatego Wspólnota nie może przyjmować dotacji z zewnątrz, nie przyjmuje zbyt wysokich datków również od członków Wspólnoty, – nie gromadzi nadmiernych środków (na każdym poziomie), a nadwyżki przekazuje się na niesienie posłania przez służby na kolejnym poziomie.
Gwarancja druga: „Podstawową zasadą finansową ma być zapewnienie wystarczających funduszy operacyjnych i rozsądnej rezerwy budżetowej.”
Gwarancja ta mówi, że Wspólnota bogactw nie gromadzi, ale powinno się zapewnić na każdym poziomie służby wystarczające fundusze operacyjne i odpowiednie rezerwy. Wydaje się więc, że gwarancja druga przeczy gwarancji pierwszej. Otóż nie ma konfliktu pomiędzy gwarancjami, bo pierwsza ostrzega przed nadmiarem pieniędzy, a druga ostrzega przed ich niedoborem. Skarbnicy na każdym poziomie służb muszą więc stosować zasadę „złotego środka”. Na przykład za odpowiednie rezerwy na poziomie służby krajowej uważa się kwotę rocznych wydatków generowanych przez Konferencję, radę powierników i fundację BSK. Na poziomie regionu czy intergrupy za wystarczające uważa się rezerwy pokrywające trzymiesięczne wydatki.
Gwarancja trzecia: „Żaden z członków Konferencji nie może znaleźć się w pozycji nieuzasadnionej władzy nad innymi. ”
Gwarancja jest przestrogą przed nieuzasadnioną koncentracją władzy. W żadnym przypadku nie powinno się tak stać. Przed tym niebezpiecznym zjawiskiem chroni: zasada rotacji, prawa do uczestnictwa i apelacji oraz rozważne przydzielanie uprawnień. Nieprzestrzeganie tych zasad ( o których mowa w koncepcji 4 i 5) prowadzi do takich postaw, jak np. „krwawiący diakon”. Dlatego właśnie te zasady umieszczono w 12 Koncepcji, aby nie można było ich zmienić.
Gwarancja czwarta: „Wszystkie ważne decyzje mają być podejmowane w drodze dyskusji i głosowania, i jeśli to tylko możliwe, głosem większości. ”
Gwarancja jest zasadą zasadniczej jednomyślności. W związku z tą gwarancją należy wszystkie ważne sprawy najpierw dokładnie przedyskutować, a decyzje wiążące podejmować tylko wtedy gdy osiąga się jednomyślność. Niestety rzadko jest to do osiągnięcia, ale działając w duchu tej gwarancji, staramy się dążyć do konsensusu i zwykła większość podczas głosowań to za mało. Przyjmuje się, że niezbędne minimum to dwie trzecie osób głosujących za daną opcją.
Gwarancja piąta: „Działania Konferencji nigdy nie mogą spowodować pociągnięcia jej członków do karnej odpowiedzialności lub wywołania publicznej polemiki.”
Gwarancja jest proponowaną zasadą, że nie powinno się wdawać się w publiczne polemiki czy spory sądowe. Nie pociąga się do odpowiedzialności karnej członków Wspólnoty za działania podejmowane na jej forum, nawet jeśli dochodzi do drastycznego łamania naszych tradycji. Działając w duchu tej Koncepcji, bezwzględnie powinno się unikać polemik na łamach mediów, wszelkich ataków personalnych. Nie powinno się wymierzać członkom Wspólnoty kar. Takie działania byłyby niepotrzebne i niebezpieczne dla naszej jedności.
Gwarancja szósta: „Chociaż Konferencja pełni służbę na rzecz Wspólnoty Anonimowych Alkoholików, nigdy nie będzie nią rządziła, i tak jak Wspólnota, której służy, na zawsze pozostanie demokratyczna w duchu i działaniu.”
Gwarancja ta stanowi, że cała Wspólnota ze swoimi służbami na każdym szczeblu na zawsze pozostanie demokratyczna w duchu i działaniu. Członkowie Wspólnoty AA, cieszą się większą swobodą niż uczestnicy jakichkolwiek innych stowarzyszeń na świecie. Członkostwo jest wyborem indywidualnym, nikogo ze Wspólnoty nie można wyrzucić. Nie wymierza się żadnych kar, nie nakłada się obowiązkowych opłat. Każda grupa AA prowadzi swoje sprawy wewnętrzne zgodnie z własnym życzeniem, byleby tylko powstrzymała się od działań szkodzących AA jako całości.Wspólnota dąży do tego, aby jej służby działały w duchu wzajemnego szacunku, miłości i zaufania.
Podsumowując tą Koncepcję należy jeszcze raz wrócić uwagę, jak ważny jest wybór naszych służebnych na każdym poziomie. Tylko ludzie, którzy traktują służbę z pokorą, jako środek pomocy, a nie władzy, sprawdzą się i będą gwarantem właściwego wypełniania zarówno Tradycji, jak i Koncepcji Wspólnoty. I o to chodziło Billowi, a my jesteśmy Mu to winni.