Bogdan z Opola – Tradycja 9

TRADYCJA 9

Dziewięć – AA, jako takie, nie powinno nigdy stać się organizacją, ale możemy tworzyć zespoły i komisje bezpośrednio odpowiedzialne wobec tych, którym służą.

Wersja pełna: W każdej grupie AA powinno istnieć możliwie jak najmniej organizacji. Rotacja jest najlepszym rozwiązaniem. Grupa wybiera mandatariusza, rzecznika i skarbnika – służby te są rotacyjne. Wielkomiejskie grupy łączą się w intergrupy a te z kolei tworzą regiony, które często zatrudniają sekretarkę na pełnym etacie. Powiernicy Rady Usług Ogólnych są w istocie takim Komitetem Usług Ogólnych dla całego AA. Stoją oni na straży naszych Tradycji, otrzymując od grup AA dobrowolne datki, z których utrzymują Biuro Usług Ogólnych w Nowym Jorku. Są oni upoważnieni przez grupy do reprezentowania całego AA na zewnątrz, a także dbają o merytoryczną treść naszego głównego czasopisma „AA Grapevine”. Wszyscy nasi reprezentanci powinni kierować się duchem służby, bo prawdziwi przywódcy w AA są jedynie zaufanymi i doświadczonymi sługami całej wspólnoty. Ich stanowiska nie dają im żadnej władzy; oni nami nie rządzą. Warunkiem ich przydatności jest powszechny szacunek.

Tradycja dziewiąta jest, oprócz Tradycji drugiej, podstawą Koncepcji. Zgodnie z jej treścią Wspólnota AA nigdy nie może stać się organizacją. Jednak Tradycja wskazuje na to, że aby działać niezbędna jest nam struktura(tworzyć zespoły i komisje). I właśnie na podstawie Tradycji dziewiątej Koncepcje 1, 2, 6, 7 i 11 tworzą strukturę Wspólnoty AA(Koncepcje strukturalne).

Zgodnie z powyższym to grupa jest najważniejsza(Koncepcja 1) – odwrócony trójkąt. Grupy przekazują swoją władzę i uprawnienia Konferencji Służb Krajowych(Koncepcja 2); KSK przekazuje władzę i uprawnienia, na czas pomiędzy spotkaniami, Radzie Powierników(Koncepcja 6); Wzajemne relacje KSK – RP reguluje Koncepcja 7; Koncepcja 11 wskazuje w jaki sposób ma funkcjonować KSK i RP(komisje, zespoły powiernicze).

Czym różni się organizacja od Wspólnoty AA? Właśnie strukturą i stosunkami wewnątrz.

Organizacja(firma):

Najważniejszy jest prezes;

Zasada poleceń do wykonania;

Są przyjęcia i zwolnienia z firmy;

Za pracę są wynagrodzenia;

Nie ma dyskusji z poleceniami przełożonych;

Nie każdy może być na każdej naradzie;

Finansami zarządza Prezes(dyrektor)

Wspólnota AA:

Nie ma najważniejszej osoby;

Nie ma wydawania poleceń;

Nie ma przyjęć i zwolnień;

Nie ma wynagrodzeń za pracę;

Nikogo nie można zmusić do niczego – dobrowolność;

Każdy może być na każdym spotkaniu i może zabierać głos.

Finansami zarządzają przedstawiciele członków.

Wspólnota nie może być organizacją w sensie struktur zarządzanych przez kierowników, dyrektorów, czy prezesów, którzy mają podległych pracowników. Byłoby to niezgodne np. z Tradycją 12, która wyraźnie wskazuje na równość wszystkich członków Wspólnoty.

Nie zabrania się jednak, aby Wspólnota nie posiadała budowy strukturalnej, z zastrzeżeniem, że w naszym przypadku nikt nikim nie rządzi, nikt nikomu nie podlega i nikt nikomu nie może czegoś nakazać.

Nadrzędnym celem – zgodnie z Tradycją 5 – jest niesienie posłania wciąż cierpiącym alkoholikom oraz pomoc trzeźwiejącym alkoholikom. Tak więc, Wspólnota, aby mogła realizować swoje cele, musi jakoś funkcjonować, aby nie powstał chaos i w efekcie tego paraliż działań.

A kto działa w strukturach Wspólnoty? Oczywiście służebni. Co mogą, czego nie powinni robić – wszystko to można znaleźć zarówno w Tradycjach, jak i Koncepcjach.

Każdy służący ma uprawnienia do podejmowania decyzji, ale tylko w kwestiach wynikających ze służby i w zakresie służby, po to, aby można było dobrze pełnić służbę. Z przebiegu służby służebni powinni zdawać relację na szczeblach, które ich wybrały(obdarzyły zaufaniem).

Struktura jest więc potrzebna do prawidłowego działania Wspólnoty AA, ale struktura ta nie daje nikomu władzy nad innymi członkami Wspólnoty. Zarówno struktura, jak i działanie Wspólnoty AA oparte jest na zaufaniu.

                                                                                   Bogdan z Opola