TRADYCJA 12

Dwanaście – Anonimowość stanowi duchową podstawę wszystkich naszych Tradycji, przypominając nam zawsze, że zasady są ważniejsze od osobowości.

Wersja pełna: I wreszcie my, Anonimowi Alkoholicy, głęboko ufamy, że zasada anonimowości ma olbrzymie znaczenie duchowe. Przypomina nam o pierwszeństwie zasad AA przed osobistymi ambicjami oraz o potrzebie stosowania prawdziwej pokory w życiu. Potrzebujemy jej po to, by zesłane nam dobrodziejstwa nigdy nas nie zepsuły i byśmy nigdy nie przestali myśleć z wdzięcznością o Nim, który miłościwie panuje nad nami wszystkimi.

Anonimowość Tradycji 12 należy rozumieć jako równość wszystkich członków Wspólnoty. Wszyscy jesteśmy alkoholikami, a poza tym nieważne, czy ktoś jest policjantem, lekarzem, robotnikiem, czy babcią klozetową. Nieważne jest czy jest się chrześcijaninem, muzułmaninem, czy judaistą. Nieważne jest czy jest się biednym, czy bogatym. Tu wszyscy są tacy sami.

Tradycja 12 wyraźnie wskazuje, kto jest ważniejszy: ja alkoholik, czy Wspólnota. W tym nawiązuje do Tradycji 1. Jestem ważny i posiadam wolność, ale ona kończy się tam, gdzie zaczyna się wspólne dobro.

Mogę być ambitnym człowiekiem, ale wszelkie moje pomysły, wizje muszą być ocenione przez Współbraci ze Wspólnoty. Jeżeli okaże się, że mój pomysł jest zły – muszę to uznać dla dobra Wspólnoty. Tradycja dwunasta i pierwsza jest dobrym sprawdzianem moich postępów w Kroku 3, 7 i 11. Wymienione Tradycje opierają się na duchowości.

Tradycja 12 jest ważna dla nowicjuszy, którym powinno się pokazać, że są tak samo ważni, jak wieloletni członkowie Wspólnoty AA i nieważne kim są. Bill napisał, że każdy z nas może być przestępcą, a nas to nie powinno obchodzić. I to jest właśnie anonimowość.

Musimy pamiętać o:

• Anonimowość jest w istocie pokorą w działaniu;
• Duchową treścią anonimowości jest poświęcenie;
• Anonimowość jest w istocie równością we Wspólnocie AA;
• Ożywieni duchem anonimowości staramy się rezygnować zzaspokojenia naszych wrodzonych pragnień.

Tradycja 12 jest „zakazem” dla ambicji rządzenia i traktowania siebie ponad innymi. Pokazuje, że Alkoholika nie powinno interesować kim jest jego rozmówca, sponsor, podopieczny. Życie poza wspólnotowe nie może wpływać na relacje z innym alkoholikiem. To nawiązanie do Preambuły AA. Nie łączymy się z nikim i niczym. Prywatnie może każdy z nas robić co chce, ale nie wolno nam tego łączyć ze Wspólnotą, bo zburzymy jedność i zagrozimy wspólnemu dobru, czyli jedności Wspólnoty

Tradycja Dwunasta – a w zasadzie to także wszystkie poprzedzające ją Tradycje – głoszą tolerancję i pokorę, jako podstawową zasadę współżycia w AA. Wyrzeczenie się własnych spraw i życzeń na rzecz dobra Wspólnoty, jest dużym wyzwaniem.

                                                                                 Bogdan z Opola