12 Tradycji AA

w życiu Rodziny

Tradycja 1 – Nasze wspólne dobro powinno być najważniejsze,wyzdrowienie każdego z nas zależy bowiem od jedności Anonimowych Alkoholików

Wersja pełna: Każdy członek Wspólnoty Anonimowych Alkoholików jest tylko małą cząstką wielkiej całości. AA musi trwać nadal, bo inaczej większość z nas zginie. Toteż nasze wspólne dobro znajduje się na pierwszym miejscu. Ale dobro jednostki jest tuż za nim.

Tylko żyjąca w zgodzie Rodzina może osiągnąć harmonię w życiu, daje gwarancję dobrego wychowania dzieci i będzie gwarantem jedności członków Rodziny, którzy będą się czuli w niej bezpieczni.

Tradycja 2 – Jedynym i najwyższym autorytetem w naszej Wspólnocie jest miłujący Bóg, jakkolwiek może się wyrażać w sumieniu każdej grupy; Nasi przewodnicy są tylko zaufanymi sługami, oni nami nie rządzą

Wersja pełna: Jedynym i najwyższym autorytetem w naszej wspólnocie jest miłujący Bóg, jakkolwiek może się On wyrażać w sumieniu każdej grupy.

Każdy z członków Rodziny ma w niej jakieś zadanie, ma jakieś obowiązki do wypełnienia, aby Rodzina dobrze funkcjonowała. Jednak nikt nie jest na uprzywilejowanej pozycji w stosunku do pozostałych członków rodziny, a wszelkie decyzje ważne dla Rodziny powinno podejmować się wspólnie.

Tradycja 3 – Jedynym warunkiem przynależności do AA jest pragnienie zaprzestania picia.

Wersja pełna: Nasza wspólnota powinna obejmować wszystkich, którzy cierpią z powodu alkoholizmu. Toteż nie mamy prawa odrzucić nikogo, kto pragnie zdrowieć. Przynależność do AA nigdy nie powinna być uzależniona od posłuszeństwa czy pieniędzy. Nawet dwóch czy trzech alkoholików spotykających się w celu utrzymania trzeźwości może określić się jako grupa AA, pod warunkiem, że jako grupa nie mają żadnych innych celów ani powiązań.

Stworzyć kochającą się rodzinę mogą tylko osoby, które tego chcą. Jeżeli ktoś tworzy rodzinę traktując ją jako środek do osiągnięcia innego celu – nie może stworzyć rozumiejącej się Rodziny.

Tradycja 4 – Każda grupa powinna być niezależna we wszystkich sprawach, z wyjątkiem tych, które dotyczą innych grup

lub AA jako całości.

Wersja pełna: We wszystkich własnych sprawach grupa AA kieruje się wyłącznie nakazami swego grupowego sumienia. Gdy jednak jej plany dotyczą również dobra innych grup, powinny zostać z nimi uzgodnione. Żadna grupa, żadna intergrupa czy rada regionalna ani żaden pojedynczy członek AA nigdy nie powinni podejmować działań, które mogłyby wpłynąć na AA jako całość bez uprzedniego porozumienia się z powiernikami. W takich sprawach nasza wspólna pomyślność jest absolutnie nadrzędna.

Każdy z członków Rodziny ma takie same prawa i jest wolnym człowiekiem, więc posiada swobodę. Jednak, gdy jego postępowanie będzie naganne, to ściągnie na Rodzinę kłopoty i spowoduje, że inni będą nieprzychylni Rodzinie.

Tradycja 5 – Każda grupa ma jeden główny cel: nieść posłanie alkoholikowi, który wciąż jeszcze cierpi.

Wersja pełna: Każda grupa AA powinna stanowić duchową jedność, posiadając tylko jeden zasadniczy cel: nieść posłanie alkoholikowi, który jeszcze cierpi.

Głównym celem Rodziny powinna być wzajemna miłość i szacunek oraz takie wychowanie dzieci, aby wyrosły na wartościowych ludzi.

Tradycja 6 – Grupa AA nigdy nie powinna popierać, finansować ani użyczać nazwy AA żadnym pokrewnym ośrodkom, ani jakimkolwiek przedsięwzięciom, ażeby problemy finansowe, majątkowe lub sprawy ambicjonalne nie odrywały nas od głównego celu.

Wersja pełna: Problemy pieniędzy, własności i władzy mogłyby z łatwością odwieść nas od naszego nadrzędnego celu duchowego. Dlatego uważamy, że wszelkie majętności, które okażą się naprawdę konieczne AA powinny być oddzielnie zarejestrowane i zarządzane, tak aby oddzielać sprawy materialne od spraw ducha. Grupa AA jako taka nigdy nie powinna prowadzić interesów. Instytucje wspomagające działalność AA, na przykład kluby czy szpitale, które wymagają sporego majątku lub administracji, powinny być zarejestrowane i zarządzane oddzielnie, by w razie potrzeby grupy mogły swobodnie z nich rezygnować. Toteż instytucje te nie powinny używać nazwy AA. Kierować nimi powinni tylko ci, którzy je finansują. W przypadku klubów wskazane jest, by kierowali nimi członkowie AA. Szpitale natomiast i inne zakłady rehabilitacyjne powinny pozostawać całkowicie poza obrębem AA i posiadać właściwy nadzór medyczny. Chociaż grupa AA może współpracować z kim zechce, współpraca ta nigdy nie może przybierać charakteru związkurzeczywistego lub domniemanego z inną organizacją lub popierania jej. Grupa AA nie może z nikim się wiązać.

Rodzina powinna swoje poczynania podejmować we własnym imieniu, a nie czyimś. Gdy zwiąże się z kimś lub czymś – będzie postrzegana na zewnątrz tak, jak będzie postrzegany ten ktoś lub coś.

Tradycja 7 – Każda grupa powinna być samowystarczalna i nie powinna przyjmować dotacji z zewnątrz.

Wersja pełna: Poszczególne grupy AA powinny być w całości finansowane z dobrowolnych datków swoich członków. Uważamy, że wszystkie grupy wkrótce powinny to osiągnąć. Uważamy również, że wszelkie publiczne starania o pieniądze, prowadzone zarówno przez grupy jak i przez kluby, szpitale czy inne instytucje spoza AA, podczas których korzystano by z imienia AA są wyjątkowo niebezpieczne. Uważamy ponadto, że przyjmowanie poważniejszych funduszy z jakiegokolwiek źródła oraz darów pociągających za sobą jakiekolwiek powiązania jest nie wskazane. Niepokoi nas także fakt, że niektóre grupy AA gromadzą w swych kasach nadmierne fundusze, ponad rozsądną rezerwę, bez jasno określonego celu, jakiemu pieniądze te posłużą w ramach AA. Doświadczenie przekonało nas wielokrotnie, że nic nie niszczy naszego duchowego dziedzictwa tak niezawodnie, jak daremne spory o własność, pieniądze i władzę.

Dobra Rodzina tak gospodarzy swoimi finansami, aby być niezależna. Każda pożyczka, czy kredyt uzależnia Rodzinę od dawcy i Rodzina, przynajmniej w części staje się ubezwłasnowolniona, gdyż dawca może zmusić ją do zmiany jej celu.

Tradycja 8 – Działalność we wspólnocie powinna na zawsze pozostać honorowa, dopuszcza się jednak zatrudnianie niezbędnych pracowników w służbach AA.

Wersja pełna: Anonimowi Alkoholicy nigdy nie powinni stać się zawodowcami. Przez zawodowstwo rozumiemy pomoc udzielaną alkoholikom za opłatą lub na etacie. Możemy jednak zatrudniać alkoholików do świadczenia takich usług, do których musielibyśmy najmować nie alkoholików. Tego rodzaju prace powinny być należycie wynagradzane. Nigdy natomiast nie powinno się płacić za realizację Dwunastego Kroku.

Powinno się tak kierować rodziną, aby jak najmniej korzystać z pomocy z zewnątrz. Bywają takie przypadki, kiedy istnieje potrzeba skorzystania z pomocy fachowca, ale najważniejsze jest, aby nie korzystać z pomocy innych przy najdrobniejszych nawet sprawach.

Tradycja 9 – Anonimowi Alkoholicy nigdy nie powinni stać się organizacją; dopuszcza się jednak tworzenie służb i komisji bezpośrednio odpowiedzialnych wobec tych, którym służą.

Wersja pełna: W każdej grupie AA powinno istnieć możliwie jak najmniej organizacji. Rotacja jest najlepszym rozwiązaniem. Grupa wybiera mandatariusza, rzecznika i skarbnika – służby te są rotacyjne. Wielkomiejskie grupy łączą się w intergrupy a te z kolei tworzą regiony, które często zatrudniają sekretarkę na pełnym etacie. Powiernicy Rady Usług Ogólnych są w istocie takim Komitetem Usług Ogólnych dla całego AA. Stoją oni na straży naszych Tradycji, otrzymując od grup AA dobrowolne datki, z których utrzymują Biuro Usług Ogólnych w Nowym Jorku. Są oni upoważnieni przez grupy do reprezentowania całego AA na zewnątrz, a także dbają o merytoryczną treść naszego głównego czasopisma „AA Grapevine”. Wszyscy nasi reprezentanci powinni kierować się duchem służby, bo prawdziwi przywódcy w AA są jedynie zaufanymi i doświadczonymi sługami całej wspólnoty. Ich stanowiska nie dają im żadnej władzy; oni nami nie rządzą. warunkiem ich przydatności jest powszechny szacunek.

Rodzina nie jest organizacją, ale dobrowolnym związkiem. Jednak powinny być ustalone pole działania dla poszczególnych członków rodzin, aby Rodzina dobrze funkcjonowała.

Tradycja 10 – Anonimowi Alkoholicy nie zajmują stanowiska wobec problemów spoza ich wspólnoty, ażeby imię AA nie zostało nigdy uwikłane w publiczne polemiki.

Wersja pełna: Żadna grupa ani żaden członek AA nie powinni nigdy wyrażać swych opinii na temat kontrowersyjnych spraw spoza wspólnoty, a w szczególności na temat polityki, ustawodawstwa alkoholowego lub sekt religijnych, w taki sposób, który mógłby sugerować, że jest to opinia AA. Grupy Anonimowych Alkoholików nie walczą z nikim, a w tego rodzaju sprawach w ogóle nie wyrażają swoich opinii.

Rodzina jako całość powinna zajmować się sobą. Ani jako całość, ani jej poszczególni członkowie, nie powinni wtrącać się do życia innych. Każde zajęcie stanowiska stawia Rodzinę na jakieś pozycji, z którą jest kojarzona. Takie postawienie Rodziny na konkretnej pozycji może narazić ją na atak ze strony innych.

Tradycja 11 – Nasze oddziaływanie na zewnątrz opiera się na przyciąganiu, a nie na reklamowaniu, musimy zawsze zachowywać osobistą anonimowość wobec prasy radia i filmu.

Wersja pełna: Nasze stosunki ze społeczeństwem powinny opierać się na zasadzie osobistej anonimowości. Uważamy, że AA powinno unikać sensacyjnej reklamy. Nasze nazwiska i zdjęcia jako członków AA nie powinny być rozpowszechniane w radiu, w prasie, filmie lub telewizji. Nasze oddziaływanie na zewnątrz powinno opierać się na przyciąganiu a nie na reklamowaniu. Nigdy nie możemy sami siebie zachwalać. Uważamy, że będzie lepiej, gdy będą nas polecać nasi przyjaciele.

Rodzina nie powinna narzucać siłą swojego modelu funkcjonowania, swoich poglądów. Inni są niezależni i nie powinno się ich oceniać, tak jak sami nie życzymy sobie oceniania. Gdy nasz model będzie odpowiadał innym – sami przyjdą i poproszą o pomocne wyjaśnienia.

Tradycja 12 – Anonimowość stanowi duchową podstawę wszystkich naszych tradycji przypominając nam zawsze o pierwszeństwie zasad przed osobistymi ambicjami.

Wersja pełna: I wreszcie my, Anonimowi Alkoholicy, głęboko ufamy, że zasada anonimowości ma olbrzymie znaczenie duchowe. Przypomina nam o pierwszeństwie zasad AA przed osobistymi ambicjami oraz o potrzebie stosowania prawdziwej pokory w życiu. Potrzebujemy jej po to, by zesłane nam dobrodziejstwa nigdy nas nie zepsuły i byśmy nigdy nie przestali myśleć z wdzięcznością o Nim, który miłościwie panuje nad nami wszystkimi.

Nieważne kto co robi dla Rodziny. Wszyscy jej członkowie są równi. Dobro i jedność Rodziny są nadrzędne i temu powinny być podporządkowane wszelkie działania członków Rodziny. Moje ambicje nie mogą przeważać, ale jeżeli to możliwe, mogą zostać wykorzystane dla dobra Rodziny.

Opracował: Bogdan z Opola

Tekst do pobrania w formacie PDF: Tradycje w życiu rodzinnym