Koncepcja III

Aby zapewnić skuteczne przewodzenie powinniśmy przyznać tradycyjne „Prawo do decyzji” każdemu elementowi służby AA – Konferencji, Radzie Powierników, Radzie Fundacji, Biuru Służby Krajowej, Komisjom KSK oraz personelowi i osobom zarządzającym.

 

Wersja podstawowa – Jako tradycyjne metody tworzenia i pielęgnowania jasno zdefiniowanych relacji roboczych między grupami, Konferencją, Zarządem Służb Ogólnych AA oraz spółkami pomocniczymi, personelem, komitetami i osobami zarządzającymi – a zatem zapewniania skutecznego przywództwa – proponuje się przyznanie wszystkim tym jednostkom służb światowych tradycyjnego „Prawa do Decyzji”. 

Koncepcja o prawie do decyzji każdego zaufanego pełniącego służbę.

 

Grupy AA, zgodnie z koncepcją „zbiorowego sumienia”, dysponują dziś najwyższą władzą i ostateczną odpowiedzialnością.Koncepcja II dawała Grupom możliwość scedowania pewnych swoich praw i władzy na Intergrupy, Regiony, Konferencję Krajową. I powinno tak być, aby było możliwe funkcjonowanie w skali kraju i świata.

Każda Grupa może i powinna mieć swojego przedstawiciela w szczeblu niższym Wspólnoty, a więc w Intergrupie. Tym przedstawicielem jest mandatariusz, który reprezentuje swoją grupę przekazując informacje w obie strony. Przedstawia stanowisko grupy wypracowane przez sumienie Grupy oraz informuje Grupę o powziętych sugestiach i ustaleniach na spotkaniach szczebli niższych(np. Intergrupy).

Jak wiadomo z II Koncepcji, Mandatariuszem Grupy powinna być osoba, która posiada zaufanie grupy. Grupa musi ufać swojemu przedstawicielowi, że przekaże będzie on działał na dla jej dobra. Ale musi też ufać że taka osoba postąpi nie jak automat, a zgodnie z głosem serca i sumienia i dla dobra grupy i Wspólnoty.

Podobnie jest na wyższych szczeblach: Intergrupa musi ufać swoim przedstawicielom, że przekażą w Regionie wypracowane stanowisko Intergrupy, ale musi ufać, że przedstawiciel zagłosuje tak, jak mu sumienie każe, tak aby było to dla dobra Wspólnoty.

Co więc znaczy Koncepcja III, do czego służy, do czego i kogo uprawnia? Otóż Koncepcja III daje prawo do decyzji służebnym każdego szczebla. Oznacza to ni mniej ni więcej to, że służebny może zagłosować inaczej niż zostało to ustalone. Musi być spełniony tylko jeden warunek. Służebny musi głosować zgodnie z własnym sumieniem, a nie z powodów egoistycznych.

Koncepcja daje taki przywilej służebnym, bo wypracowana decyzja może być błędna, podjęta bez właściwego rozeznania. Na przykład grupa widzi zagadnienia na swoim, dość ograniczonym poziomie. Dlatego też podejmuje decyzje z tego poziomu.

Intergrupa widzi zagadnienie z poziomu wyższego, obejmującego kilka – kilkanaście – kilkadziesiąt grup. Dlatego czasem może się zdarzyć  tak, że Sumienie Grupy może wypracować błędną interpretację. Mandatariusz będąc na spotkaniu Intergrupy usłyszy interpretacje innych grup. Może dojść do wniosku, że inni mają rację i wtedy zagłosuje zgodnie ze swoim sumieniem, nawet wbrew wcześniejszym ustaleniom. Takie prawo daje mu III Koncepcja i zaufanie Grupy, która wierzy, iż nie podejmie on decyzji szkodzącej Grupie i całej Wspólnocie.

Postępując w duchu III Koncepcji Mandatariusz powinien widzieć sprawy już nie z poziomu Grupy, a Intergrupy. Przedstawiciele Intergrupy powinni widzieć sprawy AA z poziomu Regionu, itd.

Co powinien zrobić Mandatariusz po spotkaniu Intergrupy? Jeżeli jest dobrym Mandatariuszem, który poważnie podchodzi do powierzonej i przyjętej przez niego służby, to na mityngu roboczym zda sprawozdanie z przebiegu spotkania Intergrupy. Nie odczyta, nie powie parę słów z pamięci, a zda sprawozdanie i wytłumaczy dlaczego zagłosował tak, a nie inaczej. Powinien przy tym posługiwać się sprawozdaniem z przebiegu spotkania Intergrupy.

Dlatego tak ważne jest, aby sprawozdanie ze spotkania Intergrupy było szybko dostępne dla Mandatariuszy.

Bogdan z Opola